Renovatie van de H. Adrianus-kerk hard nodig
De Beheer Commissie Parochiekern Langeraar (BCP) is onlangs gestart met de verwerving van de benodigde financiën voor een grootscheepse renovatie van de voegen van de zuid-westmuur en kerktoren.
“De kerk is bijna 120 jaar oud en het vernieuwen van het voegwerk is nu hard nodig: de zuid-westgevel en toren, aan de kant van het kerkhof, van de weg af gezien links, hebben het meeste te lijden van de regen, de zon en wind. We zien nu doorslag van vocht op sommige plekken en op termijn misschien schade aan de schilderijen en andere kunstwerken in de kerk’’, laat Peter Otto, bestuurslid van de Beheercommissie Parochiekern (BCP), weten
Omdat de kerk een Rijksmonument is, wordt ongeveer 40 procent van het benodigde bedrag (begroot op € 250.000) gesubsidieerd door de Rijksdienst Cultureel Erfgoed. ‘’Daarnaast hebben we zelf, in de loop van jaren een ’potje’ gespaard voor groot onderhoud, maar ook afgesproken, dat we zelf een bijdrage leveren van €30.000. Dit bedrag willen we aan de inwoners van de parochiekern vragen.’’ Otto laat weten dat de kerk voor alle inwoners van Langeraar (en Papenveer) een bijzondere functie heeft. Voor parochianen als dè plaats, waar zij hun geloof kunnen belijden terwijl anderen vooral het beeldbepalende karakter in het centrum van het dorp belangrijk vinden. ‘’Ik ken mensen, die, als zij vanaf de A4 terugkomen van hun werk of vakantie, in de verte de kerktoren van 64 meter zien en denken ‘Ha, we zijn weer thuis!’.
Het werk was oorspronkelijk gepland voor het voorjaar van 2020, maar ook hier gooide corona roet in het eten, nu komt de winter eraan, dus richt BCP zich op het volgende voorjaar.
Geschiedenis van de H. Adrianus-kerk
“Veel mensen, ook voorbijgangers, vragen zich af hoe wij in zo’n klein dorp aan die grote kerk komen.’’ Otto vervolgt: ‘’Dat zit zo: De Langeraarse Plassen zijn verveend en uitgebaggerd in de 18e eeuw door een ondernemer, die Ontzigt heette. Dat was een enorme klus en hij verdiende daarmee veel geld. Dat kwam uiteindelijk terecht bij een latere nazaat: Willem Ontzigt, een herenboer, die sociaal zeer betrokken was bij de Langeraarse gemeenschap.’’ Hij liet op zijn beurt een kerk bouwen in 1843, die slechts plaats bood aan 200 mensen. Dat was te weinig om alle kerkgangers, die ook toestroomden uit onder andere Korteraar, te laten zitten.
Ontzigt belegde de rest van de erfenis in boerderijen en landerijen en toen hij stierf in 1861, liet hij voldoende kapitaal na aan de katholieke gemeenschap om ook de H. Adrianus te financieren. In 1899 werden de eerste proefpalen geslagen en in 1901 werd de bouw gestart. Onder de toren zijn toen 125 heipalen geslagen en naar verluid werd de kerk binnen één jaar opgeleverd aan de parochie, onder (bege-)leiding van de toenmalige -bouw-’pastoor: G. van Dijk.
Otto: “Behalve een financiële bijdrage gaan we, met hulp van onze vrijwilligers veel kosten besparen door vooraf aan de werkzaamheden, de Rhododendrons die langs de gevel groeien, zelf te rooien en op te ruimen. Na alle werkzaamheden komen er weer jonge exemplaren terug te plaatsen, want ook die zijn ook een onderdeel van het beeldbepalende karakter van de kerk.”
Wie nog een bijdrage aan de werkzaamheden wil doen, dat kan in de collectebus bij de ingang van de kerk of door over te maken op bankrekeningnummer: NL82RABO0300301170 tnv. H. Clara BCP Langeraar o.v.v. ’bijdrage voegenrenovatie’.