Beijeman: “De Vissersvereniging bestaat sinds 1905 en was oorspronkelijk een vereniging voor beroepsvissers en botenverhuurders op de Nieuwkoopse Plassen.''
Hij vervolgt: ''Deze waren, als eigenaar of pachter van het viswater ook degenen die vergunning verstrekten aan de sportvissers.” Tot dan waren de sportvissers niet verenigd, maar door ongenoegen over de regelgeving, zoals opgesteld waren door die beroepsvissers, werd een nieuwe vereniging voor sportvissers opgericht: Vitoge (VIssen TOt GEnoegen). Toch ontstond na verloop van tijd ook onder de sportvissers onenigheid. Dat leidde tot nog een hengelsportvereniging (H.S.V.) in Nieuwkoop, met voorzitter Joop Groen in ’t Woud. Jaap Wansinck was destijds voorzitter van de Vissersvereniging en nodigde Willem Beijeman (tot dan toe voorzitter van Vitoge) uit om in ’zijn’ bestuur plaats te nemen als vertegenwoordiger van de hengelsport. “Dat leidde tot een open structuur, waarin het belang van een goede visstand voor beide verenigingen werd onderstreept. Door de nauwe samenwerking kwam de fusie tot één grote sterke Vissersvereniging Nieuwkoop-Noorden tot stand. “Waar overal in Nederland de sport- botst met de beroepsvisserij, is in Nieuwkoop een visvereniging (bijna 500 leden) waar beroep en hobby het samen goed kunnen vinden, een unieke situatie, die eigenlijk in het hele land navolging verdient.” zegt Beijeman.
Vis-meester
Daan de Rijk is, behalve Nederlands kampioen snoekbaarsvissen 2019, ook lid van de 3-hoofdige jeugdcommissie in oprichting: “We hadden al jaren ’n actief beleid om de jeugd zo goed mogelijk bij onze activiteiten te betrekken. Met name Ad van den Helder, de voormalige jeugdleider was daarin erg actief. Hij organiseerde met de jeugdcommissie ieder jaar veel activiteiten: competitie- en roofvis-wedstrijden en ook gingen ze één keer per jaar strandvissen onder begeleiding van ervaren strandvissers, van wie ze ook spullen mochten lenen. En in de zomervakantie op viskamp in de Meije.”
Ad is ermee gestopt en we hebben hem bij zijn afscheid tot erelid benoemd. “We gaan het nu anders doen…., zegt Beijeman,…we hebben met drie man inmiddels een cursus gevolgd als vis-coach en gaan verder voor een diploma ’vis-meester’. Daarmee zijn we straks bevoegd om op scholen cursus te geven. Met de lespakketten van Sportvisserij Nederland leren we de kinderen dan de basisvaardigheden van de techniek van het vissen, maar ook, hoe je omgaat met een gevangen vis; onthaken en hoe je ’n vis weer netjes terugzet. Maar vooral: we willen de jeugd weer aan de waterkant krijgen. En leren, dat je niet persé iets hoeft te vangen om een mooie dag te hebben, maar dat de natuurbeleving en de rust op het water eigenlijk belangrijker zijn. Zelf ga ik weleens om 5.00 uur ’s morgens de plas op en ben ik om 9.30 weer thuis. Als ik dan iets vang: dat is mooi, maar als ik niks heb gevangen: …da’s ook goed, dan heb ik toch genoten van de natuur en van de rust op het water. Neem de BN’ers Jochem Myjer en Hans Sibbel (Lebbis), allebei bekend als cabaratier met ADHD: zij zijn beide verdienstelijke sportvissers, komen tijdens een wedstrijd tot rust en bedenken aan de waterkant misschien wel hun theatershows voor volgend jaar.
Ipse de Bruggen
Beijeman: “Wat ook een initiatief was van Ad en we voorlopig nog blijven doen: de jaarlijkse viswedstrijd met bewoners (20 à 30) van Ipse de Bruggen; zij hebben dan altijd veel plezier en wij zorgen, dat ze allemaal een beker krijgen: dat is altijd ’n mooie dag voor iedereen! Zelf ga ik het liefste ’snoeken’. Roofvissen; dat is míjn ding!”
Visserslatijn
“Wil je m’n boot even zien?” vraagt Willem.Toen werd duidelijk dat de betekenis van het woord ’Visserslatijn’ ook aan verandering onderhevig is. Daar, waar het voorheen ging over het nogal royaal vertellen over hoe veel vissen men had gevangen èn hoe groot die waren…..gaat het nu meer over de uitrusting en de motor van de boot. In de schuur ligt zijn boot, uitgerust met een buitenboordmotor van 90 PK, een sonar en een zgn fishfinder. Willem: “Belangrijk, want als bij aanvang van een wedstrijd op het Haringvliet of ’t Volkerak de toeter gaat, is het zaak om zo snel mogelijk op de goede plek te zijn.” Vooral ’t Volkerak (ten zuiden van ZH-eiland Goeree-Overvlakkee) staat bekend als een moeilijk water, waar zeer grote, sterke en fraai getekende snoeken leven, die zich daar niet gemakkelijk laten vangen, dus dan moet je wel weten, waar ze zitten. En dat weten wij, dankzij de fishfinder. En we weten ook, dat snoeken soms meer dan ’n week op dezelfde plek blijven liggen”.
Corona
Ook in de sportvisserij heeft de corona-crisis gezorgd voor veel oponthoud in het jaarprogramma; veel wedstrijden zijn afgelast of uitgesteld. “Toch, zegt Daan, ik was vorige week in een winkel voor de hengelsport: alle schappen waren leeg, bijna niets meer te krijgen! Dus misschien dat de crisis in Nederland toch zorgt voor veel nieuwe vissers! Na voetbal en tennis komt sportvisserij met 570 duizend geregistreerde leden qua populariteit op de derde plek”.
De volgende
Willem Beijeman: “Ik hoorde over postduivenvereniging PV de Luchtsport in Langeraar; ik zie veel overeenkomsten met ’onze’ Vissersvereniging: Zij hebben ook hun hobby gemaakt van levende dieren en ondervinden ook problemen met vergrijzing: te weinig toestroom van jeugdleden. Bovendien ken ik ’n paar Langeraarders: allemaal aardige mensen…!