Mijn Club: Postduivenvereniging De Witpen
Het eerste wat opvalt bij binnenkomst in clubgebouw de WenS: géén oude(re) mannen in ’n grijze stofjas, maar in plaats daarvan: jonge mannen met een biertje aan de bar. ”Nee, dat was misschien vroeger wel zo, maar nu echt niet meer".
"Het is hier op vrijdagavond gewoon gezellig: tijdens het wachten op de vrachtwagen drinken we graag een biertje", zegt bestuurslid Sil van Vliet (25) uit Nieuwveen. “Nou ja, eigenlijk Ter Aar, maar ik voel me meer Nieuwvener!). M’n vader had altijd al duiven en ik heb zijn hobby overgenomen; ik heb er zelf nu zo’n 150. Wat er zo leuk aan is? Nou, je bent eigenlijk de coach van een team duiven, die je in zo goed mogelijke conditie aan de start wil laten verschijnen. En natuurlijk de spanning op het moment dat ze thuiskomen. Dat geeft een moment van ontlading en rust na al de tijd en het werk dat je er in hebt gestoken!"
"Bij de Witpen hebben we nu 6 of 7 leden, die jonger zijn dan 30. Nee, onder de 20 hebben we ze (nog) niet,” zegt voorzitter Theo Wijfjes (70). "In totaal hebben we nu zo’n 35 leden, die samen zo’n 25 hokken hebben. We vallen, met de duivenverenigingen uit Langeraar, Alphen, Roelofarendsveen, Bodegraven, Woerden en Zevenhuizen in afdeling 5 Zuid Holland van de NPO (Nederlandse Postduivenhouders Organisatie)."
“Zo, ik ga nu eerst even helpen laden", zegt Sil op zeker moment. "Ze moeten vanavond naar Numansdorp (50 km); dit is de eerste vlucht voor jonge duiven. Gisteren hebben we de oude duiven ingekorfd voor een vlucht uit Fontenay, dat ligt vlakbij Parijs (500 km)."
"Hoe een duif de weg naar huis kan vinden? Dat is nog altijd ’n raadsel. Ze oriënteren zich vooral op de zon en ook op (kerk-)torens in de omgeving; vooral katholieke, zegt men!” roept Stephan Göbel van achter de bar. “Dat klopt wel", vult Sil hem aan. "Als je wordt gebeld door iemand die een duif van je heeft gevonden, is dat inderdaad vaak in de buurt van een hoge toren!"
"De risico’s voor duiven onderweg zijn best groot: roofvogels, zoals de slechtvalk en sperwers, maar ook windmolens en hoogspanningskabels zorgen jaarlijks voor heel wat slachtoffers onder onze duiven. Dus als er een ergens gevonden is, gaan we ’m graag weer halen, want je wil gewoon altijd je eigen duiven weer thuis in het hok hebben! Tenzij het te ver rijden is, dan kun je beter ’n koerier inschakelen!”
De volgende
Postduiven behoren voor liefhebbers tot de categorie ’kleine huisdieren’. Net als sierduiven, kippen, kwartels, eenden, konijnen en cavia’s. Nu kennen we in Ter Aar toevallig de Klein Dier Sport Vereniging (KDS) Ons Belang, vooral bekend van de grote show die zij organiseren in november bij kwekerij de Kleerkast. Ik ga eerst eens kennis maken met voorzitter Frits Verkerk en u leest over deze bijzondere club in ’n volgend artikel; over twee weken.