De duiven van PV de Luchtsport zitten al weer ’n paar weken in hun hok. Op donderdagavond 17 september kwamen de clubleden met hun duiven nog ’n keer samen in het clubhuis om hun duiven in te korven en klaar te maken voor transport naar de laatste bestemming van dit seizoen: Pont St. Maxsense (150 km boven Parijs): een vlucht van zo’n 350 kilometer.
“Het seizoen begint in maart met enkele korte vluchten binnen Nederland. Die worden daarna wat uitgebreid met vluchten uit België en Frankrijk; altijd van het zuiden naar het noorden, zodat onze duiven minder obstakels, zoals zeeën en bergen tegenkomen”, zegt Bart Kroon, één van de 23 leden van PV de Luchtsport in Langeraar. ”Het seizoen waarin wedvluchten vanuit het buitenland worden georganiseerd door de NPO (Nederlandse Postduivenhouders Organisatie) loopt globaal van half mei tot half september. Clublid Jonathan van Veen (24): “Daarna wordt de kans op slecht weer steeds groter, de dagen korter en bovendien moeten de duiven op tijd rusten om hun verenpak te vernieuwen. Dat kost hen veel energie”. Behalve slecht weer onderweg, vormen ook de roofvogels (slechtvalken, sperwers) een gevaar voor de duiven. “En vergeet niet: hitte, oostenwind, windmolens, hoogspanningskabels, jagers (vanaf 1 september) en tegenwoordig ook: 5G-straling. Ik doe het al zo lang, maar we verspelen nu echt veel meer duiven, dan vroeger’’, zegt Dirk Mank. Afhankelijk van de omstandigheden (bewolking, wind) worden de duiven op zaterdagmorgen vroeg (of later) gelost om zo snel mogelijk weer thuis te zijn. Dat is voor de duiven-liefhebbers (-melkers) altijd een spannend moment: te zien of ze allemaal thuiskomen en bovendien: van wie is de snelste duif van de vereniging? De duiven hebben allemaal een chipring aan hun poot en zodra zij over de antennedraad van hun hok stappen, stopt de tijd en wordt de gemiddelde snelheid berekend. Zo kan een duif, die iets verder moest vliegen, toch als eerste eindigen in de race.
Het aantal leden van PV de Luchtsport neemt langzaam toe, weliswaar niet met veel jonge leden, maar vooral met nieuwe leden uit omringende dorpen, omdat de duivenvereniging aldaar werd opgeheven. Want de duivenliefhebberij is wel tanende: een beeld, dat iedereen wel kent is die van een grijze man, die in stofjas zijn duiven probeert binnen te roepen. Toch blijft de duivensport fascinerend: Niemand begrijpt nu nog precies, hoe de duiven, met een snelheid boven 100 kilometer per uur, de weg naar huis weer kunnen vinden.
Duivenliefhebber en clublid Wilfried van Montfoort: “En dankzij de GPS-ring en toepassing van ICT-middelen wordt ook de duivensport voor de jeugd aantrekkelijker en blijft het, gecombineerd met de omgang met levende dieren een mooie hobby. Het is vooral de aardigheid om je vogels zó te trainen en te verzorgen, dat zij in topconditie blijven en weer goed, veilig en snel naar huis komen!. En we helpen elkaar altijd met tips en tricks en lenen elkaar soms goede duiven om te kruisen.”
De volgende
De duivenvereniging heeft zijn clubhuis in de ’Oude Kleuterschool’ in Langeraar. Dus we geven de beurt aan biljartvereniging ’de Plas’, die ook in dit gebouw zit”, zegt Bart Kroon.